Taalcode: zh-CN-shandong
Chinees Jilu Mandarijn, geïdentificeerd door de taalcode zh-CN-shandong, is een variant van de Chinese taal, voornamelijk gesproken in het oostelijke deel van de Noord-Chinese vlakte. Deze taalvariant wordt vaak het Shandong-dialect genoemd, een levendige en expressieve taal met unieke fonetische en grammaticale kenmerken.
Het toonsysteem omvat de gebruikelijke vier tonen die in veel Chinese dialecten voorkomen, maar met lokale variaties in toonwaarde en contouren, waardoor het een uniek auditief karakter krijgt.
Als het op medeklinkers aankomt, omvat het dialect een brede selectie van begingeluiden, zoals zowel niet-aangezogen als aanzuigende stops, die bijdragen aan de expressiviteit en complexiteit ervan.
Dit Shandong-dialect heeft ook een uitgebreid klinkersysteem. Het bevat een reeks monoftongen en tweeklanken en, in bepaalde gevallen, nasale klinkers. Deze diverse klinkergeluiden voegen nog meer rijkdom toe aan het fonetische landschap.
Retroflexklanken (/ ɻ/, /ʐ/, /ʈʂ/ en /tʂʰ/), een onderscheidend kenmerk van veel Chinese dialecten, zijn ook aanwezig in deze Shandong-taal, zij het met kleine variaties. Deze geluiden, gecombineerd met het unieke toonsysteem, spelen een cruciale rol in zijn unieke auditieve karakteristiek.
Gezien deze unieke kenmerken is ons platform ontworpen om de unieke geluiden en tonen van dit Oost-Chinese dialect getrouw weer te geven in het tekst-naar-stem-conversieproces.