SpeechGen.io
Kod języka: zh-CN-shandong
Chiński jilu mandaryński, identyfikowany przez kod języka zh-CN-shandong, jest odmianą języka chińskiego, używanym głównie we wschodniej części Niziny Północnochińskiej. Ten wariant językowy jest często określany jako dialekt Shandong, żywy i ekspresyjny język o unikalnych cechach fonetycznych i gramatycznych.
Jego system tonalny obejmuje zwykłe cztery tony spotykane w wielu chińskich dialektach, ale z lokalnymi różnicami w wartości tonalnej i konturze, nadając mu wyjątkowy charakter słuchowy.
Jeśli chodzi o spółgłoski, dialekt zawiera szeroki wybór dźwięków początkowych, takich jak zwarte zarówno przydechowe, jak i przydechowe, które przyczyniają się do jego wyrazistości i złożoności.
Ten dialekt Shandong może się również pochwalić wszechstronnym systemem samogłosek. Zawiera szereg monoftongów i dyftongów oraz, w niektórych przypadkach, samogłosek nosowych. Te różnorodne dźwięki samogłosek wzbogacają jego fonetyczny krajobraz.
Dźwięki retroflex ( / ɻ / , / ʐ / , / ʈʂ / i / tʂʰ / ), charakterystyczna cecha wielu chińskich dialektów, są również obecne w tym języku Shandong, aczkolwiek z niewielkimi różnicami. Dźwięki te, w połączeniu z unikalnym systemem tonalnym, odgrywają kluczową rolę w jego unikalnych właściwościach słuchowych.
Biorąc pod uwagę te unikalne funkcje, nasza platforma została zaprojektowana tak, aby wiernie odtwarzać unikalne dźwięki i tony tego wschodniochińskiego dialektu w procesie konwersji tekstu na głos.