Tekst na mowę w chińskim Jilu Mandarin

Kod języka: zh-CN-shandong

Chiński Jilu Mandarin, identyfikowany kodem języka zh-CN-shandong, jest wariantem języka chińskiego, używanym głównie we wschodniej części Niziny Chińskiej. Ten wariant językowy jest często określany jako dialekt szantungski, żywy i wyrazisty język o unikalnych cechach fonetycznych i gramatycznych. Jego system tonalny obejmuje zwyczajowe cztery tony występujące w wielu dialektach chińskich, ale z lokalnymi odmianami wartości i konturów tonów, nadając mu unikalny charakter słuchowy. Jeśli chodzi o spółgłoski, dialekt ten zawiera szeroki wybór dźwięków początkowych, takich jak bezdźwięczne i dźwięczne zwarto-szczelinowe, które przyczyniają się do jego wyrazistości i złożoności. Ten dialekt szantungski może również pochwalić się rozbudowanym systemem samogłoskowym. Obejmuje on szereg samogłosek prostych i dyftongów, a w niektórych przypadkach samogłoski nosowe. Te różnorodne dźwięki samogłoskowe dodają dalszego bogactwa jego krajobrazowi fonetycznemu. Dźwięki retrofleksyjne (/ɻ/, /ʐ/, /ʈʂ/, i /tʂʰ/), charakterystyczna cecha wielu dialektów chińskich, są również obecne w tym dialekcie szantungskim, choć z niewielkimi odmianami. Dźwięki te, w połączeniu z unikalnym systemem tonalnym, odgrywają kluczową rolę w jego unikalnych cechach słuchowych. Biorąc pod uwagę te unikalne cechy, nasza platforma została zaprojektowana tak, aby wiernie odtwarzać unikalne dźwięki i tony tego wschodniochińskiego dialektu w procesie zamiany tekstu na mowę.